Sinds april 2020 zit ik in de lappenmand. Ik heb namelijk long covid. Het begon met iets dat op een griepje leek, maar toen ik na anderhalve week opeens geen lucht meer kreeg was het duidelijk: dit is covid.
Alleen, waar je denkt dat het na een week of 2/3 wel beter met je moet gaan, ging het met mij alleen maar slechter. Het eerste half jaar was een keur aan bizarre klachten en iedere dag afwachten wat je lichaam nu weer voor je in petto heeft. Naast de vaste prik van geen energie, vermoeidheid, brainfog, oorsuizen en benauwdheid, was er een wisselend dagmenu van keelpijn, hoofdpijn, pijn op borst, pijn in je ledematen, pijn in je rug, geborrel je luchtpijp en ga zo maar door. In 1 klap ben je je leven kwijt.
Bovendien ging ik in 3 weken tijd van een sportief sociaal dier naar iemand die nog geen 50 meter kon wandelen op slakken tempo. WAT is er aan de hand?? Helaas kon niemand me dat toen vertellen (en eigenlijk nog steeds niet).
Mijn verhaal is niet uniek, helaas. Gelukkig houdt maar ongeveer 1% van de covid patiënten meer dan een jaar klachten. Helaas betekent dat ook dat als alle Nederlanders covid krijgen/ hebben gehad dat het om 170.000 mensen gaat. 170.000 mensen die hun leven kwijt zijn. Dat is gigantisch. Er wordt al gesproken van een schaduwpandemie.
Hoewel met de tijd (en medicatie) bepaalde klachten verdwenen zijn en andere erbij gekomen zit ik dus nog steeds in die lappenmand. Ik heb enorm veel gelezen en geprobeerd om beter te worden. Op deze blog zal ik mijn ervaringen delen, in de hoop dat anderen hier hun voordeel mee kunnen doen.
Liefs,
Liselotte
Comments