top of page
  • Foto van schrijverLiselotte

Cyprus long covid blog #4

Bijgewerkt op: 20 okt. 2022

Dinsdag na de behandeling was ik dus helemaal kapot. Mijn stem had het weer eens begeven (één van mijn long covid kwalen, hoe meer moe hoe minder stem). Ik kon echt niks meer. Dus in bed gekropen en me lekker laten verzorgen.


Het is de bedoeling dat je zo veel mogelijk rust en water drinkt, maar wel een paar keer per dag kleine wandelingen maakt. Doe 50% van wat je denkt dat je aan kan, zeiden ze. Klinkt niet heel veel anders dan normaal! Ik doe al 2,5 jaar veel minder dan ik op dat moment denk aan te kunnen. Helaas maar al te vaak toch te veel met een terugval als gevolg.


De binnenkant van mijn ellebogen deed flink pijn en vooral rechts was een enorme blauwe plek ontstaan. Dit is veroorzaakt doordat mijn brein vond dat toen links de naald weggehaald werd ik opeens ook mijn rechter arm mocht bewegen. Ik dacht nog wel: alleen links! Maar rechts ging gewoon mee :(


Gelukkig had ik hot/cold packs gekocht. Dinsdag goed blijven koelen en vanaf woensdag met warmte verwennen, dan gaan de haarvaten openstaan en wordt de plek sneller opgeruimd.


Maar hoe ik me voelde woensdag... nog steeds he-le-maal kapot. Mijn ogen staan klein en dof en mijn wallen zijn enorm. Lekker een dagje niks doen dus. Maar, we moeten verhuizen. We verlaten ons heerlijke hotel met té goed ontbijt voor een appartement in hetzelfde blok. Daar aangekomen blijkt dit ook heerlijk te zijn! Lekker rustige plek, goede aircos (echt een must in dit klimaat) en een klein keukentje met magnetron zodat ik mijn hot/cold packs kan verwarmen.


We verschuilen ons de rest van de dag bij een koffietent die heerlijk rustig is en in de schaduw ligt. En waar decaf en amandelmelk wordt geschonken! Veel long covid patiënten kunnen koffie niet meer verdragen. De hel voor iedere koffieliefhebber. Mij lukte 1 kopje per dag zonder reactie, maar sinds het Patterson protocol ben ik volledig cafeïne vrij. Toegegeven, er zit nog wel een beetje cafeïne in decaf, maar dat bleek geen probleem voor mij.


De koffietent wordt afgewisseld met mijn heerlijk geaircode bed en zo kom ik de dag door (en eigenijk ook vrijdag en zaterdag) Wel een lichtpuntje: minder pijn in mijn benen en een klein beetje minder in mijn handen!! Whoohoo!


Donderdag is mijn energie iets beter dan dinsdag en woensdag en ik besluit een massage te nemen. De kliniek raadt aan dat te doen zodat de circulatie verbeterd wordt. Ik stel me dan zo voor dat er meer "bad stuff" los komt en in het bloed komt wat ze dan weer uit kunnen filteren. Geen idee of het ook zo werkt maar het is een fijn idee!

Gek genoeg kies ik voor een deep tissue massage (lijkt me dat er dan meer rotzooi vrijkomt) maar AUW. Zeer onprettig. Die nooit meer.


We gaan om 17.00 naar het strand. Voor 17.00 is het veel te warm en om eerlijk te zijn houd ik zelfs op dit tijdstip mijn hoedje op. Heftige zon hoor. Het water is heerlijk, gevoelstemperatuur 30 graden en het ondiep is wel 40 meter breed. Perfect om pootje te baden, en bootjes kijken natuurlijk. Heerlijk genieten zo.



Vrijdag voel ik me weer gebroken. Ik wil me niet bewegen. Toch te veel gedaan gisteren? De pijn in mijn benen komt ook even terug. Jammer jammer. Als wandeling sleep ik me naar de Lazaruskerk (9e eeuws!) Maar verder blijft het bij boekje lezen.


Gelukkig gaat het zaterdag een stuk beter. Tijd voor een nieuwe massage, om te ontspannen dit keer. Een lekkere uitgebreide lunch want ik wil alvast vooruit eten voor het calorieën verlies voor de behandeling maandag. Als toetje een glutenvrije brownie, serieus het culinaire hoogtepunt van de week!!


Ondertussen begin ik ook weer licht zenuwachtig te worden voor de 2e behandeling op maandag. Zijn mijn aderen voldoende hersteld? Ze zijn sinds gisteren weer goed zichtbaar dus ik denk van wel maar weet niet zeker of de blauwe plek op mijn rechterarm nog problematisch zal zijn..



Het is nu zondag. De energie is weer een stuk minder dan zaterdag. Toch van de massage misschien? Of te veel gedaan? Blijft lastig inschatten! We verhuizen vandaag. We verlaten Larnaca voor Pentakomo. Een klein dorpje op 30 minuten rijden van de kliniek. We hopen hier wat landelijker en relaxter te zitten dan in de stad. Heerlijk om even ergens anders naar toe te gaan, ik kijk er echt naar uit.


Liefs,


Liselotte



Ps. Je kan je aanmelden voor een email alert op de homepage als je een berichtje wil bij een nieuwe blogpost!


Heb je vragen over mijn posts, ervaringen met long covid of H.E.L.P. apherese? Schroom niet om een berichtje achter te laten onder aan de homepage of hieronder.


Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page